Αρθρέωση της άρθρωσης ισχίου

Η αρθρέωση της άρθρωσης του ισχίου είναι μια σοβαρή παθολογία που αναπτύσσεται στην άρθρωση του ισχίου ως αποτέλεσμα της διατροφής και, ως αποτέλεσμα αυτού, η καταστροφή του ιστού του χόνδρου και η ακινησία του μηρού.

Με έναν υγιή ιστό χόνδρου της άρθρωσης, η κίνηση εμφανίζεται εύκολα και δεν προκαλεί καμία ταλαιπωρία. Εάν ο χόνδρος είναι κατεστραμμένος από την αρθρέωση, τότε η επιφάνεια του δεν είναι πλέον ομαλή, έχει ένα zabina, fossa που καθιστά δύσκολη την κανονική κάμψη/επέκταση της άρθρωσης. Ο μηρός γίνεται σαν τους σκουριασμένους βρόχους μιας πύλης στον κήπο, στο άνοιγμα του οποίου ακούγεται ένα σκασίματα και αισθάνεται ένταση όταν κινείται.

Η ασθένεια είναι επικίνδυνη στο ότι με την πρόωρη έναρξη της θεραπείας, η θεραπεία δεν είναι μόνο αδύνατη, αλλά η πορεία της νόσου οδηγεί σε περαιτέρω ακινητοποίηση και απώλεια των αρθρώσεων.

Αιτίες

Τι είναι αυτό; Η Coksarrosis αναπτύσσεται για πολλούς λόγους, ο κύριος είναι ένας καθιστικός τρόπος ζωής. Τις περισσότερες φορές, οι αθλητές υποφέρουν από αυτή την ασθένεια λόγω μεγάλων φορτίων που μπορούν να τραυματίσουν την άρθρωση. Δυστυχώς, η αρθρέωση συχνά κληρονομείται, είναι δυνατή μια συγγενή εξάρθρωση στην περιοχή της βουβωνικής περιοχής.

Οι λόγοι που προκαλούν την ανάπτυξη της κοκσάρρωσης της άρθρωσης του ισχίου:

• Ασθένεια PERTES;
• κάταγμα του λαιμού του μηρού.
• να πάρει τραυματισμούς ή microtrauma στην παιδική ηλικία?
• Υπερβολικό βάρος, υψηλό φορτίο.
• πόσιμο αλκοόλ ·
• συγγενείς ασθένειες ·
• αυξημένα επίπεδα ορμονών (μεταβολές που σχετίζονται με την ηλικία).
• φλεγμονή ιστών.
• καταστροφή αρθρώσεων ιστών ·
• λαμβάνοντας ισχυρά φάρμακα.
• αγχωτικές καταστάσεις ·
• μολυσματικές και φλεγμονώδεις διεργασίες ·
• Παθολογικές ασθένειες του μηρού στην περιοχή της βουβωνικής περιοχής.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην παρουσία τραυματισμών (microtrauma). Θεραπεύουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη της νόσου εδώ και χρόνια. Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια αρχίζει να αναπτύσσεται σε άτομα ηλικίας 40 ετών και άνω. Η φλεγμονή ξεκινά με μία άρθρωση ισχίου, αλλά αν δεν λάβετε έγκαιρη θεραπεία, η ασθένεια ισχύει για άλλες περιοχές.

Συμπτώματα αρθρίσεως της άρθρωσης του ισχίου

Η Coksarrosis αναπτύσσεται συχνότερα σε άτομα άνω των 40 ετών. Προχωρά σταδιακά και η κατάσταση ενός ατόμου επιδεινώνεται από έτος σε έτος. Εάν δεν αντιμετωπίζετε την κατεστραμμένη άρθρωση, τότε μετά από κάποιες παθολογικές αλλαγές μπορεί να συμβούν σε άλλη άρθρωση.

Στην παγκόσμια πρακτική, αναγνωρίζεται ότι η αρθρέωση της άρθρωσης του ισχίου έχει τρία στάδια ή στάδια ανάπτυξης. Κάθε ένα από αυτά χαρακτηρίζεται από τα δικά του συμπτώματα.

1 βαθμός αρθρίτιδας της άρθρωσης ισχίου

Σε αυτό το στάδιο της νόσου, ένα άτομο βιώνει πόνο μόνο με και μετά από σωματική άσκηση, από παρατεταμένο τρέξιμο ή περπάτημα, ενώ κυρίως η ίδια η άρθρωση πονάει, πολύ σπάνια ο πόνος δίνει τον πόνο στον μηρό ή το γόνατο.

Επίσης, ταυτόχρονα, το βάδισμα σε ένα άτομο είναι συνηθισμένο, το Chroma δεν παρατηρείται, οι μύες του ισχίου δεν είναι ατροφικοί. Κατά τη διάγνωση των εικόνων, παρατηρούνται οι αναπτύξεις των οστών, οι οποίες βρίσκονται γύρω από την εσωτερική και την εξωτερική άκρη της κοτύλης, δεν παρατηρούνται άλλες παθολογικές διαταραχές στο λαιμό και το κεφάλι του μηριαίου οστού.

2 βαθμός αρθρίτιδας της άρθρωσης ισχίου

Με την αρθρέωση του 2ου βαθμού της άρθρωσης του ισχίου, τα συμπτώματα γίνονται σημαντικά και ο πόνος αποκτά ήδη μια πιο σταθερή και έντονη φύση και σε κατάσταση ηρεμίας και όταν κινείται, δίνουν τόσο στη βουβωνική χώρα όσο και στον μηρό, στο φορτίο, ο ασθενής είναι ήδη σκασμένος. Υπάρχει επίσης ένας περιορισμός του μηρού, ο όγκος των κινήσεων του ισχίου μειώνεται.

Στις εικόνες, η στένωση του χάσματος γίνεται το ήμισυ από τον κανόνα, οι αναπτυσσόμενες ανάπτυξης βρίσκονται στο εξωτερικό και στην εσωτερική άκρη, το κεφάλι του κεφαλιού του ισχίου αρχίζει να αυξάνεται, να παραμορφώνεται και να μετατοπίζεται, τα άκρα του γίνονται ανομοιογενή.

3 βαθμός αρθρίτιδας της άρθρωσης ισχίου

Σε αυτό το στάδιο της νόσου, ο πόνος είναι επώδυνος σταθερός στη φύση, τόσο ημέρα όσο και νύχτα, ο ασθενής γίνεται δύσκολο να μετακινηθεί ανεξάρτητα, έτσι χρησιμοποιείται ένα ζαχαροκάλαμο ή πατερίτσες, ο όγκος της κίνησης των αρθρώσεων είναι πολύ περιορισμένος, οι μύες του κάτω ποδιού, των γοφών και των γλουτών είναι ατροφία.

Το πόδι μειώνεται και το άτομο αναγκάζεται να κλίνει το σώμα όταν περπατάει προς το άρρωστο πόδι. Από τη μετατόπιση του κέντρου βάρους, το φορτίο στην κατεστραμμένη άρθρωση αυξάνεται. Στις εικόνες x -Ray, εντοπίζονται πολλαπλές αυξήσεις των οστών, η κεφαλή του μηρού επεκτείνεται και το κοινό κενό μειώνεται σημαντικά.

Διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται σε δεδομένα αναάμικης (εντοπισμός παραγόντων κινδύνου ή αιτιώδεις ασθένειες), κλινικά δεδομένα και πρόσθετες μεθόδους εξέτασης.

Για να διευκρινιστεί η διάγνωση και η διεξαγωγή διαφορικών διαγνωστικών θα βοηθήσουν:

• X -Ray των αρθρώσεων ισχίου.
• Υπερηχογράφημα των αρθρώσεων ·
• MRI ή CT.

Κατά κανόνα, για να καθοριστεί μια ακριβής διάγνωση, μια επαρκώς κλινική και ακτινολογική εξέταση. Στις ακτινογραφίες, βρίσκονται συγκεκριμένες αλλαγές που χαρακτηρίζονται από κάθε στάδιο της νόσου: στένωση του χάσματος των αρθρώσεων, η παρουσία οστεοφυτών, μετατόπιση και παραμόρφωση του μηριαίου κεφαλιού, των υποεγκεφαλικών κύστεων και της υπερτεκλικής οστεοσκλήρυνσης, των οστεοπορωτικών αλλαγών στα οστά. Ανάλογα με την παρουσία αυτών των παθολογικών αλλαγών και τη σοβαρότητά τους, δημιουργούνται το βαθμό και το στάδιο της νόσου.

Θεραπεία της αρθρίσεως της άρθρωσης του ισχίου

Στο πρώτο στάδιο, η αρθρέωση της άρθρωσης του ισχίου προσφέρεται τέλεια για συντηρητική θεραπεία. Η εργασία Paramount είναι να ανακουφίσει τον πόνο, γεγονός που εμποδίζει τον ασθενή να μετακινείται.

Στη διαδικασία της θεραπείας με κοροξάρη ,:

• αποκατάσταση της διατροφής και της κυκλοφορίας του αίματος στους μυς και τον χόνδρο.
• Η σωματική δραστηριότητα στην κατεστραμμένη άρθρωση μειώνεται.
• αποκατάσταση του κατεστραμμένου χόνδρου ·
• ενεργοποίηση των κρυμμένων αποθεμάτων του ανθρώπινου σώματος, τα οποία θα συμβάλουν στην αναγέννηση των ιστών σε μικροκυτταρικό επίπεδο.
• αύξηση στο κοινό κενό.
• Αποκατάσταση της κινητικότητας της άρθρωσης.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με φάρμακο, αυτή η κατηγορία των ασθενών, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα φάρμακα:

1. Μη -στερεοειδές αντιφλεγμονώδες. Θα βοηθήσουν στην εξάλειψη του πόνου, να αφαιρέσουν το σχηματισμένο οίδημα και φλεγμονή, ωστόσο, η ανεξέλεγκτη χρήση τους θα συμβάλει στην καταστολή της φυσικής πιθανότητας χόνδρου για αποκατάσταση. Οι γιατροί δεν συνιστούν ταυτόχρονα να χρησιμοποιούν περισσότερα από ένα μη -αυτοειδή φάρμακα.
2. Χαλαρωτικοί μύες. Αφαιρέστε τις μυϊκές κράμπες, την αύξηση της παροχής αίματος στις αρθρώσεις, αλλά η χρήση τους πρέπει να πραγματοποιηθεί υπό την επίβλεψη ενός γιατρού λόγω παρενεργειών.
3. Επέκταση των πλοίων. Είναι σε θέση να χαλαρώσουν τους ομαλούς μυς και να αυξήσουν το χώρο μεταξύ των μυών. Έχουν τουλάχιστον αντενδείξεις, αλλά η αποτελεσματικότητά τους είναι ένας μεμονωμένος δείκτης.
4. Τύπος στεροειδών. Βοήθεια με ταυτόχρονες ασθένειες όπως η παρουσία φλεγμονής του οστού του μηρού, αλλά έχουν πολλές παρενέργειες.
5. Επαναφορά χόνδρου. Οι χονδροπροστατευτές είναι οι πιο χρήσιμοι στη θεραπεία για την παραμόρφωση της αρθρίδας. Τροφοδοτούν τον χόνδρο με τα επιθυμητά στοιχεία και σταματούν την ανάπτυξη της νόσου.
6. Τοπική χρήση. Το κύριο θετικό αποτέλεσμα έγκειται στη διαδικασία τριβής των προϊόντων στο δέρμα, το οποίο ανακουφίζει τις μυϊκές κράμπες και βοηθά στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.

Κατά τη διάρκεια της συντηρητικής θεραπείας, οι ασθενείς θα πρέπει να τηρούν τη διατροφική, ειδικά σχεδιασμένη για ασθενείς με αρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου. Η πορεία της θεραπευτικής θεραπείας περιλαμβάνει ένα θεραπευτικό μασάζ, το οποίο φαίνεται σε ασθενείς με 1 και 2 στάδια της αρθρούς.

Ενδοπροθικός

Το τρίτο στάδιο της νόσου προσφέρεται μόνο για χειρουργική θεραπεία. Ο ασθενής συνιστάται να αντικαταστήσει την άρθρωση ή την ενδοπροθετική. Ο χειρουργός κόβει το κεφάλι του οστού του μηρού, εισάγει ένα μεταλλικό πείρο στην κοπή, στην οποία στερεώνει το τεχνητό κεφάλι.

Η ίδια η πρόθεση είναι ενιαία -πύλη (αντικαθιστώντας μόνο το κεφάλι) και συνολικά (αντικαθιστώντας και τα δύο εξαρτήματα). Την επόμενη μέρα μετά την επιχείρηση, μερικά στοιχεία της θεραπείας άσκησης εκτελούνται στη θέση που βρίσκονται στο κρεβάτι, ο ασθενής μπορεί να σηκωθεί, αλλά μέχρι στιγμής χωρίς υποστήριξη στο πόδι, μετά από λίγες μέρες σε δεκανίκια. Μετά από 2-3 μήνες, τα πατερίτσες δεν θα χρειαστούν, θα επιτρέπεται ένα πλήρες φορτίο στο πόδι.

Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε ενδοπροθερητικά συνιστώνται για αποκατάσταση, που αποτελούνται από ασκήσεις φυσιοθεραπείας, μια πορεία μασάζ και φυσιοθεραπεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η λειτουργία των άκρων αποκαθίσταται. Η διάρκεια ζωής της πρόθεσης είναι από 10 έως 20 χρόνια, τότε αντικαθίσταται από ένα νέο.

Γυμναστική με αρθρέωση της άρθρωσης ισχίου

Πρέπει να πραγματοποιηθούν ασκήσεις για τον αγώνα και την πρόληψη της Coksarrosis. Η κίνηση για τη θεραπεία άσκησης πρέπει να είναι ομαλή, μην προκαλείτε πόνο. Το LFK για τη θεραπεία της νόσου πρέπει να αποσκοπεί κυρίως στην ενίσχυση των ίδιων των μυών και να μην φορτώσει τις αρθρώσεις. Ένας καλός τρόπος για να αποφευχθεί η κολύμβηση είναι η κολύμβηση, ειδικά σε αλμυρό νερό.

• Θέση εκκίνησης: Ξαπλώστε στο πάτωμα, τεντώστε τα χέρια και τα πόδια σας κατά μήκος του σώματος. Σιγά -σιγά, σηκώστε το πονηρό πόδι που ισιώνεται στην άρθρωση του γόνατος 15 cm από το πάτωμα και κρατήστε το για περίπου μισό λεπτό. Μετά από αυτό, χαμηλώστε το πόδι σας και επαναλάβετε την άσκηση με ένα άλλο πόδι.
• Θέση εκκίνησης: Ξαπλώστε στο στομάχι, τα πόδια και τα χέρια σας τεντώνονται κατά μήκος του σώματος. Σηκώστε τα ίσια πόδια 15 cm επάνω, κάντε, και στη συνέχεια τα απλώστε στα πλάγια. Όλα πρέπει να γίνουν αργά.

Ο ασθενής θα πρέπει να θυμάται ότι ορισμένες ασκήσεις με αρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου από τη θεραπεία άσκησης μπορεί να είναι δύσκολες γι 'αυτόν λόγω της σωματικής του άσκησης. Είναι επομένως οι αποτελεσματικές μέθοδοι για την πρόληψη διαφόρων παθήσεων στο σύστημα θεραπείας άσκησης τόσο με την αρθρίωση όσο και με άλλες ασθένειες.

Λαϊκές θεραπείες

Στη λαϊκή ιατρική, υπάρχουν πολλές επιτυχημένες μέθοδοι θεραπείας της κοροξάρης:

1. Τα βάμματα και τα αφέψημα που χρησιμοποιούνται προς τα μέσα (υπάρχουν πολλές συνταγές για την προετοιμασία των θεραπευτικών λαϊκών φαρμάκων, τα οποία περιλαμβάνουν σκόρδο, λεμόνια, μούμια και διάφορα μέρη των φυτών και το μέλι κ.ο.κ.).
2. Οι αλοιφές που βασίζονται σε διάφορα φυσικά συστατικά (αλοιφές που κατασκευάζονται από celandine, λάδι ευκαλύπτου, αλόη και άλλα φυτά) ·
3. Συμπίεση και μπανιέρες (επιβολή φύλλων λάχανου, λουτρά με αγκινάρες της Ιερουσαλήμ και ούτω καθεξής).

Εφαρμόζοντας όλες τις λαϊκές θεραπείες, πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχουν οι εγγυήσεις ανάκτησης 100 %.

Πρόληψη

Τα μέτρα πρόληψης είναι πολύ σημαντικά, ειδικά εάν είχατε ιστορικό δυσπλασίας της άρθρωσης του ισχίου, κατάγματα, ισχυρών μώλωπες ή πυώδεις διαδικασίες σε αυτόν τον τομέα.

1. Έλεγχος σωματικού βάρους (μείωση της χρήσης προϊόντων αλεύρου, επιτραπέζιου αλατιού, γλυκού, ισχυρού τσαγιού και καφέ στη διατροφή). Με το υπερβολικό βάρος, ο κίνδυνος αρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου αυξάνεται.
2. Εξαίρεση της μεταφοράς βάρους, άλματα (ειδικά από τα ύψη). Προσπαθήστε να μην είστε στα πόδια σας για πολύ καιρό.
3. Εάν υπάρχουν ασθένειες που σχετίζονται με το μεταβολισμό (διαβήτης, αθηροσκλήρωση), πρέπει να αποζημιωθούν.
4. Δοσολογούμενες φυσικές ασκήσεις που αποσκοπούν στην ενίσχυση των μυών των ισχίων και των γλουτών (ποδηλασία ή ποδηλασία, κολύμβηση, θεραπευτική γυμναστική).

Η συμμόρφωση με τα προληπτικά μέτρα, η έγκαιρη ανίχνευση της συνετρίσεως και η επαρκής θεραπεία της είναι το κλειδί για μια θετική πρόγνωση σε αυτή την ασθένεια.