Η θεραπεία της αρθροπάθειας περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση και συνδυασμό πολλών μεθόδων. Οι περισσότερες από τις θεραπευτικές τακτικές συνίστανται στη σωστή συνταγογράφηση φαρμάκων. Μπορούν να συμπληρωθούν με μεθόδους παραδοσιακής ιατρικής.
Βασικές τάσεις στη σύγχρονη θεραπεία της αρθροπάθειας
Μετά από πλήρη εξέταση, που περιλαμβάνει τη διενέργεια των κύριων και συνοδευτικών διαγνώσεων, ξεκινά η κατάλληλη θεραπεία για την αρθροπάθεια.
Περιλαμβάνει τις ακόλουθες μεθόδους:
- τροποποίηση του τρόπου ζωής?
- διόρθωση φαρμάκων?
- φυσιοθεραπεία;
- χειρουργική επέμβαση.
Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από το στάδιο της νόσου και τον βαθμό καταστροφής των αρθρικών δομών. Αρχικά, θα πρέπει να μάθετε τους ακόλουθους κανόνες που θα κάνουν τη θεραπεία πιο αποτελεσματική:
- Διόρθωση σωματικού βάρους;
- Θεραπεία άσκησης – ασκήσεις που εξαλείφουν το στατικό φορτίο στην άρθρωση.
- Αύξηση του επιπέδου γνώσης για την παθολογία στους ασθενείς.
- Η χρήση πρόσθετων αξεσουάρ (αρθρικοί επίδεσμοι, πέλματα, μπαστούνι ή ορθώσεις).
- Φυσιοθεραπεία.
Η διάγνωση πραγματοποιείται από ορθοπεδικό-τραυματολόγο. Ωστόσο, άλλοι ειδικοί που παρέχουν συμβουλές μπορούν να συμμετάσχουν σε αυτή τη διαδικασία:
- νευρολόγος: απαιτείται διαβούλευση σε περίπτωση βλάβης των μεσοσπονδύλιων δομών, ριζικού συνδρόμου, έντονου πόνου στην πλάτη λόγω της νόσου.
- ειδικός μολυσματικών ασθενειών: εξαίρεση της μολυσματικής φύσης της νόσου των αρθρώσεων.
- ογκολόγος: αποκλεισμός κακοήθους νεοπλάσματος οστού και αρθρικού ιστού ή μεταστάσεων σε αυτές τις περιοχές.
- Οστεοφθίατρος: αποκλείστε τη φυματιώδη φύση των οστικών βλαβών.
Κατά τη διάρκεια της ασθένειας, πραγματοποιείται πρόληψη των επιπλοκών της παθολογίας και της εξέλιξής της. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείτε ορθώσεις και επιδέσμους στερέωσης, να παρακολουθείτε το σωματικό βάρος, τη διατροφή και να επισκέπτεστε τακτικά έναν γιατρό. Απαιτούνται διαβουλεύσεις με θεράποντα ειδικό τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο.
Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας πληροί τα ακόλουθα κριτήρια:
- Διακοπή της εξέλιξης της νόσου.
- Οι νέες αρθρώσεις δεν εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία.
- Ο πόνος μειώνεται ή εξαφανίζεται.
- Δεν υπάρχουν ενδείξεις φλεγμονώδους διαδικασίας.
- Η ποιότητα ζωής, η κινητική δραστηριότητα και η ικανότητα εργασίας βελτιώνονται.
Αντίθετα, υπάρχουν χαρακτηριστικά της πορείας της νόσου που απαιτούν νοσηλεία και διόρθωση τακτικών αποκατάστασης:
- σύνδρομο επίμονου και έντονου πόνου.
- σοβαρή φλεγμονή της άρθρωσης και των περιαρθρικών δομών (το δέρμα πάνω από την πληγείσα περιοχή είναι ζεστό στην αφή, υπάρχει ερυθρότητα, αύξηση του μεγέθους, πόνος και περιορισμός της κίνησης).
Φάρμακα
Η επιλογή ενός συμπλέγματος φαρμάκων εξαρτάται από το στάδιο της διαδικασίας:
- Στάδιο Ι – μέθοδοι διόρθωσης χωρίς φάρμακα, μη στεροειδή φάρμακα και φάρμακα που ενισχύουν τον ιστό του χόνδρου.
- Στάδιο II – μέθοδοι διόρθωσης χωρίς φάρμακα, μη στεροειδή φάρμακα και φάρμακα που ενισχύουν τον ιστό του χόνδρου, ενδοαρθρική χορήγηση θεραπείας συντήρησης.
- Στάδιο III – μέθοδοι διόρθωσης χωρίς φάρμακα, μη στεροειδή φάρμακα και φάρμακα που ενισχύουν τον ιστό του χόνδρου, ενδοαρθρική χορήγηση θεραπείας συντήρησης, αντικαταθλιπτικά.
- Στάδιο IV – ριζική χειρουργική επέμβαση που περιλαμβάνει εκτομή του προσβεβλημένου ιστού και εγκατάσταση τεχνητής άρθρωσης.
Επιπλέον, σε περίπτωση έντονου πόνου, χρησιμοποιούνται αναλγητικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες αλοιφές για την εξάλειψη της σοβαρής φλεγμονής των μαλακών ιστών.
Η θεραπεία της αρθροπάθειας πραγματοποιείται σύμφωνα με καθιερωμένα μαθήματα, η διάρκεια των οποίων δεν μπορεί να παραβιαστεί ανεξάρτητα. Ακόμα κι αν η κατάσταση φαίνεται βελτιωμένη, είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η λήψη του φαρμάκου, γιατί τείνει να συσσωρεύεται στον οργανισμό. Με τον ίδιο τρόπο, δεν μπορείτε να προσαρμόσετε ανεξάρτητα τη δόση του φαρμάκου, είτε προς την κατεύθυνση της μείωσης είτε της αύξησης της.
Τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται την ίδια ώρα κάθε μέρα. Χαρακτηριστικά υποδοχής - σύμφωνα με τις οδηγίες. Εάν ο ασθενής υποβάλλεται σε θεραπεία για άλλη παθολογία, ο γιατρός πρέπει να αναλύσει τη συνδυασμένη επίδραση όλων των φαρμάκων και να αποκλείσει επικίνδυνους συνδυασμούς.
Φάρμακα
Ας δούμε τις κύριες ομάδες και παραδείγματα φαρμάκων.
Δίνονται παραδείγματα· ο θεράπων ιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει άλλους εκπροσώπους αυτών των ομάδων φαρμάκων.
- Αναλγητικά.Χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του πόνου, γεγονός που σας επιτρέπει να επαναφέρετε το εύρος κίνησης και να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής.
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.Μειώνουν τον πόνο στις αρθρώσεις, εξαλείφουν το πρήξιμο και την ερυθρότητα των μαλακών ιστών, ομαλοποιούν τη θερμοκρασία του δέρματος πάνω από την άρθρωση και αποκαθιστούν το εύρος κίνησης.
- Χονδροπροστατευτικά.Περιέχουν στοιχεία ζωικού χόνδρινου ιστού, γεγονός που καθιστά δυνατή την αποκατάσταση της δομής της άρθρωσης, των περιαρθρικών επιφανειών, των συνδέσμων και του αρθρικού υμένα. Επιβραδύνετε την εξέλιξη της διαδικασίας και ενισχύστε τις υγιείς αρθρώσεις.
- Ναρκωτικό αναλγητικό.Χρησιμοποιείται για ανακούφιση έκτακτης ανάγκης σε περιπτώσεις έντονου πόνου. Διάρκεια εισαγωγής: μία φορά, εάν είναι απαραίτητο.
- Παράγωγα υαλουρονικού οξέος.Ένα παχύρρευστο εμφύτευμα που περιέχει υαλουρονικό οξύ εισάγεται ενδοαρθρικά. Βελτιώνει την κατάσταση των συνδέσμων, του αρθρικού και των μαλακών ιστών. Επιτρέπει την κατακράτηση νερού, βελτιώνει την κατάσταση των ινών κολλαγόνου, γεγονός που καθιστά τον ιστό ελαστικό, ανθεκτικό σε τραυματισμούς και καταστροφή.
- Γλυκοκορτικοστεροειδή.Χρησιμοποιείται για σοβαρή φλεγμονή. Σας επιτρέπουν να επηρεάσετε αποτελεσματικά την παθολογία και να ενεργήσετε γρήγορα.
Χρήση αλοιφών
Η θεραπεία της αρθροπάθειας περιλαμβάνει τη χρήση αλοιφών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ανακουφίζουν την κατάσταση του ασθενούς ανακουφίζοντας τον πόνο. Ωστόσο, αυτό έχει νόημα μόνο στα πρώτα στάδια της παθολογίας. Γεγονός είναι ότι κάθε φάρμακο που παίρνει ο ασθενής από το στόμα απορροφάται στην κυκλοφορία του αίματος στον πεπτικό σωλήνα και μέσω αυτού δρα στον ιστό της άρθρωσης. Εάν χρησιμοποιηθεί ενδαγγειακή χορήγηση, το αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί γρηγορότερα και εξαλείφεται επίσης η επίδραση στον βλεννογόνο.
Η εφαρμογή του φαρμάκου με τη μορφή αλοιφής ή γέλης έχει ως αποτέλεσμα το φάρμακο να δρα μόνο στο δέρμα και ένα μικρό στρώμα μαλακού ιστού κάτω από αυτό. Ο ασθενής πρέπει να καταλάβει ότι δεν επηρεάζει την άρθρωση, αλλά δρα μόνο συμπτωματικά.
Για αυτό χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες αλοιφές:
- που περιέχουν μη στεροειδή φάρμακα.
- που περιέχει σαλικυλικό οξύ.
- που περιέχει καψαϊκίνη.
Μπορεί επίσης να είναι αλοιφή ή τζελ με βάση φαρμακευτικά φυτά, τα οποία βελτιώνουν την κατάσταση των μαλακών ιστών και μειώνουν την ευαισθησία. Αυτή μπορεί να είναι μια αλοιφή με μενθόλη, καμφορά, ευκάλυπτο ή μέντα.
Παραδοσιακές μέθοδοι αντιμετώπισης της αρθροπάθειας
Οι λαϊκές θεραπείες περιλαμβάνουν την ανακούφιση των παθολογικών συνδρόμων. Η πλήρης ανάρρωση από μια ασθένεια δεν μπορεί να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας τέτοιες τεχνικές· χρησιμοποιούνται παράλληλα με τη θεραπεία και τις φυσικές διαδικασίες. Εάν παίρνετε μόνο φάρμακα που παρασκευάζονται μόνοι σας, η ασθένεια μπορεί να προχωρήσει και ο ασθενής θα χάσει μόνο χρόνο.
Τα ακόλουθα φάρμακα έχουν συμπτωματική δράση:
- κομπρέσα από τριμμένη ρίζα χρένου. Χρησιμοποιείται καθημερινά, σε μια πορεία 7-9 ημερών. Μια μεμβράνη και ένα ζεστό πανί τοποθετούνται πάνω από τον πολτό της ρίζας. Η διάρκεια της συμπίεσης είναι 30 λεπτά.
- Μια κομπρέσα βρώμης χρησιμοποιείται σύμφωνα με παρόμοια αρχή. Για αυτό, παρασκευάζεται μια κρεμώδης πάστα από νιφάδες. Αφού κρυώσει το μείγμα, εφαρμόζεται στην άρθρωση.
- Η κομπρέσα μελιού μπορεί να μείνει όλη τη νύχτα. Είναι καλύτερα να χρησιμοποιείτε μέλι αγρού.
- Ένα φύλλο λάχανου με ένα στρώμα μελιού εφαρμόζεται στην προσβεβλημένη άρθρωση. Διορθώστε και αφήστε τη νύχτα.
- ανακατεύουμε τη σκόνη κιμωλίας με πηχτό γιαούρτι. Εφαρμόστε στην ένωση, τυλίξτε με μεμβράνη και από πάνω με ένα ζεστό φυσικό πανί. Αφήστε τη κομπρέσα όλη τη νύχτα.
Διαγνωστικά
Η αποτελεσματική θεραπεία της αρθροπάθειας είναι δυνατή με σωστή διάγνωση. Για αυτό χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι:
- κλινική διάγνωση, η οποία περιλαμβάνει τα αποτελέσματα της εξέτασης και της ανάκρισης του ασθενούς.
- Διαγνωστικά με ακτίνες Χ, για τα οποία εξετάζεται μια υγιής και προσβεβλημένη άρθρωση και συγκρίνεται η κατάστασή τους.
- εργαστηριακές μεθόδους που σας επιτρέπουν να αποκλείσετε άλλες αιτίες παθολογίας.
- ανάλυση αρθρικού υγρού;
- υπερηχογραφική εξέταση για φλεγμονή των μαλακών ιστών.
- τομογραφία για μια πιο λεπτομερή μελέτη των μαλακών ιστών και των περιαρθρικών δομών.